Op één week kwamen vier grote thema’s in de actualiteit: de media en de publieke opinie werden verwend. Na Catalonië kwam de herdenking van de aanslag door de Bende van Nijvel in Aalst, vervolgens sexueel grensoverschrijdend gedrag en tenslotte voetbalgeweld in Brussel Stad.
Lees de Week van Geens »
Een drukke week waarin ik sprak over de Bende van Nijvel, mijn visie op de Court of the Future, een tweede magazine en het vertrek van een compagnon de route.
Lees De week van Geens »
Deze week ontviel ons plots één van België's meest eminente veiligheidsspecialisten, Brice De Ruyver, hoogleraar in Gent. Hij was nauwelijks 62 en heeft de voorbije 20 jaren zowat alle Belgische regeringen eminent geadviseerd. Mijn laatste lunch met hem dateert van 30 augustus. Hij was in uitstekende doen, samen met zijn even trouwe kompaan, Cyrille Fijnaut, met wie ik samen doceerde in Leuven. Zoals men zegt in het Latijn, vita brevis, amor longa. Het leven is kort, de liefde lang.
Lees De week van Geens »
Wat gaat er om in de wereld? Is er iets nieuws aan de hand dat we zo onrustig zijn? Kenners van de geschiedenis zullen zeggen dat het nooit rustig is geweest. Kenners van de toekomst zullen antwoorden dat de toekomst er nooit zo snel zal zijn geweest.
Lees De Week van Geens »
In de politiek vallen vaak harde woorden. Gelukkig heel vaak op de bal, maar soms ook op de man. Ik hecht zelf veel belang aan de stijl van mijn discours. De krant De Standaard heeft er zelfs een naam voor gevonden: geensianismen. Zalvend de waarheid zeggen luidt hun definitie.
Lees De week van Geens »
Catalonië is, zoals Schotland, een frontrunner in Europa. Een belangrijk gedeelte van de bevolking is voor onafhankelijkheid. Andere Catalanen vinden het referendum ongrondwettig -en ze hebben gelijk, maar weinig onafhankelijkheden worden begeleid door de grondwet. Nog een ander deel van de Catalaanse bevolking begrijpt dat onafhankelijkheidsstreven niet in een steeds globalere wereld waarin nationaliteit en etnie voorbijgestreefde referentiepunten lijken.Tenzij het moederland nadrukkelijk op zijn strepen staat, en dat is een understatement.
Lees De week van Geens »
Met Angela Merkel weet je het wel. Zij zal een regering proberen te vormen, hoe moeilijk dat ook is als de enige in aanmerking komende partners liberaal en groen zijn. Wat in Duitsland opnieuw opvalt, is dat mensen die normaal links zouden stemmen, extreem stemmen omdat de socialisten hen ontgoocheld hebben. Zo'n pijnlijke nederlaag overkwam de Nederlandse socialisten, de Franse socialisten en nu ook de Duitse socialisten.
Lees De week van Geens »
Bij één van mijn overleden grootvaders thuis wordt er nog altijd duchtig geploegd en gemolken. Geen beter moment dus dan de Dag van Landbouw om wat oude herinneringen op te halen. Eerst ging ik naar Lennik bij het bedrijf van Sven Neufkens om een gloednieuwe aardbeienserre te bezoeken. In dezelfde gemeente vond ik de familie Lemaire - Taelemans thuis die een gemengd bedrijf hebben, maar toch vooral prachtige melk- en vleesrunderen. En in de namiddag ging ik naar Erps-Kwerps waar Rita en Luc Salens met de grootste zorg witloof telen.
Lees De week van Geens »
De kop is eraf. Het gerechtelijk en het politiek werkjaar trekken zich weer op gang. Daar horen rentree-interviews bij. Eerlijk, de herfst die haar intrede deed, het nat dat uit de grond opstijgt, het komt hard aan na een behoorlijke vakantiemaand augustus. Maar zagen en klagen helpt niet, en we gaan er dus met frisse moed tegenaan. Alle projecten die we dit jaar willen realiseren staan op stapel, en het was dus een drukke week van overleg met de beroepsorganisaties en het afnemend veld. Ook de regering hield haar eerste Ministerraad en eerste kern. 'Fasten seat belt', we gaan ons vierde regeringsjaar in. En inderdaad, 'you ain't seen nothing yet'.
Lees De week van Geens »
Toen ik de deur achter me dichttrok begin augustus, bracht ik u nog de wetten van de komkommertijd in herinnering. Het moet gezegd, deze zomer werd er weinig met komkommers of rotte tomaten gesmeten. Met uitzondering van wat schermutselingen over eieren en de bloedluizen waar kippen last van kunnen hebben, bleef het stil op het Belgische politieke front. Het was een aangename verpozing waar ik zodanig van heb genoten, dat ik mijn pen heb laten rusten, of beter gezegd, gespaard heb voor de lange termijn. Wellicht was het zo rustig omdat alle politici ter wereld een uitstekende vervanger hebben gevonden in de persoon van Trump die desgevraagd elk scherm en website vult. Op elke redactie is het zinnetje 'Hebben we nog wat Trump voor vanavond' ongeveer hetzelfde geworden als wanneer een man 's avonds aan zijn vrouw vraagt 'Schat staat het bier koud?'. Iedereen kent het antwoord: Ja dus. Maar eenmaal 15 augustus was de rust voorbij. In Barcelona werd de noodklok geluid, de magistraten bekloegen zich over het Veiligheidskorps, de Senaat wilde zich buigen over de arrestatietermijn van 48 uur, en de nieuwe serie van de Rechtbank werd aangekondigd. Het kostte me weinig moeite om opnieuw present te geven. Ik had dus niet te lang gerust, want dan zou er roest te zien zijn, maar ook niet te kort, want dan was er gekraak te horen geweest. Ik hoop voor u hetzelfde, dat u dus een goede en deugddoende vakantie gehad heb, en wens u op 1 september weinig file, en veel plezier met de terugkeer van scholen en rechtbanken.
Lees de Zomer van Geens »
Voor mijn medewerkers en mezelf was de week van 21 juli de mooiste van het jaar, en de bekroning van een heel jaar keihard en gefocust werken. In de plenaire vergadering van het parlement werden erfrecht, schijnerkenning en insolventie gestemd. Ook de grondwetsherziening (48u) kon ik tot een goed einde brengen -als de Senaat na de zomer wil volgen
Lees de Week van Geens »
Tussen de Vlaamse en nationale feestdagen door slalommen we ons geduldig maar ijverig een weg naar de vakantie. Ik heb nog ijzers in het vuur in alle fasen van het wetgevend proces: een stuk of zes voorontwerpen van wet in de regering, drie ontwerpen van wet in de Commissie Justitie, en vier ontwerpen die nog in de plenaire vergadering van de Kamer moeten worden goedgekeurd. Het toont aan hoe actief we hervormen, en welke immense inspanningen dat kost. Het is dan soms ironisch te lezen dat iets 'niet snel genoeg' gaat, of dat iets 'eindelijk' gestemd is. De democratie is immers een bedachtzaam proces, en we kunnen enkel respect hebben voor al wie grondig naar de teksten kijkt, en verbeteringen wil aanbrengen. Om de machine echt vooruit te doen gaan, zijn soms veel kracht en goede wil van iedereen nodig.
Lees de Week van Geens » Oudere nieuwsberichten Even geduld aub... 
