Koen Geens Federaal volksvertegenwoordiger

Mijnheer de premier, toen ik gisteren het nieuws in de pers las, moest ik denken aan die mooie tijd toen wij samen met toenmalig premier Wilmès in een kleine regering zaten en Lufthansa moesten redden. U was toen minister van Financiën. Wij hebben toen gedacht om in het nationaal belang iets goeds te doen, toch?

Premier, geachte ministers, mevrouw de voorzitster, laat ons hopen dat de dood van dit onschuldig kind de voorbode of het teken is van een zich sluitend vangnet en van een aanbod dat moeite heeft om een stijgende of constante vraag te volgen. In die zin hebt u de taal van mijn hart gesproken, mijnheer de premier. Het zijn immers de gebruikers die deze vraag constant houden of doen stijgen.

Wij leven in moeilijke tijden. Dat is geen boutade. Dat is de waarheid, wereldwijd. Mensen die zouden denken dat er alleen hier inflatie bestaat omdat wij geen eigen gasvoorraden hebben, kunnen dagelijks naar de Verenigde Staten kijken en zien hoe hoog de inflatie daar oploopt. De inflatie was in België overigens al beginnen op te lopen nog voor de gascrisis in Oekraïne ontstond.

Mijnheer de minister, ik heb u slechts twee weken geleden gefeliciteerd met het plan van de heer Delanote. Dat was terecht, want twee weken later bent u hier met uw blauwdruk. Ik heb toen onze eerste minister gefeliciteerd omdat u zijn minister van Financiën bent. Dat was ook terecht, want hij heeft op de televisie immers al verklaard dat uw plannen volledig in de lijn van Vivaldi liggen.

Mijnheer de minister, vergeeft u mij voor mijn aandringen, maar ik voel mij genoodzaakt mijn inmiddels jaarlijks terugkerende vraag te stellen hoever het staat met het beloofde wetgevend initiatief inzake bewindvoering. Er zijn nu eenmaal dingen die door herhaling beter worden. In uw beleidsverklaring gaf u aan dat het wetsontwerp en het KB over de bezoldiging in uw werkgroep werden behandeld en gefinaliseerd om aan de regering te worden voorgelegd. Hoewel deze niet onbelangrijke werven al in de vorige legislatuur werden opgestart en de door u aangestelde werkgroep voor de zomer vorig jaar haar werkzaamheden had afgerond, is er nog geen resultaat te zien.

Volgens het Wetboek Belgische Nationaliteit kan een vreemdeling de Belgische nationaliteit verkrijgen via een procedure nationaliteitsverklaring. Er zijn verschillende situaties waarin men een nationaliteitsverklaring kan indienen. In elk van de mogelijke situaties is een bewijs van de kennis van één van de drie landstalen een essentiële voorwaarde.

Mijnheer de minister, bij dit soort gebeurtenissen is het gevaarlijk om de algemene context uit het oog te verliezen. In ons land, en in alle westerse landen, zijn er veel diplomaten, en veel van die diplomaten zijn in staat om vreemde dingen te doen. Tot mijn spijt zijn dat niet alleen diplomaten van Iran, maar heel vaak van regimes waarmee wij de beste commerciële relaties onderhouden.

Mijnheer de minister, mag er worden aangenomen dat het nieuwe artikel 4.59 van het Burgerlijk Wetboek, zoals dat gewijzigd wordt door de wet van 30 juli 2022 om Justitie menselijker, sneller en straffer te maken – de wet MSS II – alsook de daarmee samenhangende artikelen inzake de zogenaamde sociale en fiscale notificaties en het Centraal Erfrechtregister, die eveneens door die wet werden gewijzigd, enkel van toepassing zijn op sterfgevallen vanaf de datum waarop de wijzigingen aangebracht door MSS II in werking treden? Zijn die dus niet van toepassing op elke akte of attest van erfopvolging opgesteld vanaf de inwerkingtreding, bijvoorbeeld voor een overlijden van voor die datum?

Mijnheer de eerste minister, mevrouw en mijnheer de minister, ten eerste, als een verijdelde aanslag in het nieuws komt, is dat opmerkelijk. Verijdelde aanslagen hoeven eigenlijk niet in het nieuws te komen. Zij hebben immers niet plaatsgehad.

In mijn persoonlijke mening en volgens mijn indruk, na wat ervaring te hebben opgedaan, was het altijd beter, zelfs wanneer het ging over staten waarvan wij de mensenrechtelijke kwaliteit niet hoog prijzen, om een verdrag te hebben dan om er geen te hebben, op voorwaarde dat erin was opgenomen dat de betrokken staat bij de uitvoering van de straf de mensenrechten respecteerde, of het nu om een uitlevering of een overdracht ging. Dat is ook de reden waarom wij aan gevangenen vragen of zij akkoord gaan met hun overdracht.

Mijnheer de eerste minister, mijnheer de vice-eersteminister, elke persoon die ooit minister van Financiën is geweest, heeft deze week zijn supportershart naar boven laten komen. Na heel veel voorbereiding – met een zeker scepticisme, want een minister van Financiën kent zijn land meestal beter dan de andere ministers – hebt u het zover gebracht dat uw experts hun rapport hebben ingediend.

Mijnheer de minister, beste collega's, het is niet mijn gewoonte om op het podium te gaan staan, maar uit solidariteit met de collega's meende ik dat het passend was u vanaf dit spreekgestoelte toe te spreken.