De onmiddellijke aanhouding na veroordeling wordt beperkt door de strafdrempel te verhogen van 1 tot 3 jaar, met uitzondering voor de terroristische misdrijven en zedenmisdrijven.

De onmiddellijke aanhouding is immers een veiligheidsmaatregel die doorgaans wordt toegepast bij personen die verstek laten. Deze personen gaan dan naar de gevangenis, tekenen verzet aan en krijgen zo goed als altijd een lagere straf wanneer ze daarna opnieuw voor de rechter ten gronde verschijnen. Vandaar dat de drempel wordt verhoogd naar 3 jaar. Dit is meer proportioneel met de bedoeling van de onmiddellijke aanhouding, namelijk de ontvluchting verhinderen.