De voorbij week mocht gezien worden: veel interessante contacten en voordrachten, internationaal en nationaal; de inwerkingtreding van de Salduz bis-wetgeving, alsook van de wetgeving op het Nationale Register Gerechtsdeskundigen: om de stemming in eerste lezing van de BOM-wet niet te vergeten. De week die eraan komt zal van hetzelfde laken een broek zijn. Een mens zou er moe van worden? Nee hoor, want 's avonds komen we thuis, het is er warm, en we slapen goed. En in het weekend? Dan is er het 'Nieuwe Wij' CD&V-congres in Lommel, en dat is zoals warm thuis komen, bij veel gelijkgezinde supporters. Er werd pittig gediscussieerd, over vele moeilijke maatschappelijke uitdagingen, er werd duchtig voor en tegen gestemd, maar de uiteindelijke congrestekst is een stevig werkstuk dat verdiend applaus kreeg. Alle waardering dus voor Benjamin Dalle, de voorzitter van de Congrescommissie, en voor onze voorzitter Wouter Beke die er andermaal in slaagde om onze heerlijke partij, de schoonste en dus ook de moeilijkste, op één lijn te krijgen. Achter een even schoon verhaal, het enige duurzame voor een hoopvolle toekomst: wij, dat wil zeggen wij allemaal, zonder onderscheid, kunnen alleen door samen te zorgen en te werken, voor en met iedereen, deze wereld tot de thuis maken die elkeen nodig heeft om een beter mens te worden.
Lees De week van Geens »
Tijdens een diner, dat woensdagavond werd aangeboden door vice EU-voorzitter Frans Timmermans aan een colloquium van mensenrechtenspecialisten, mocht ik één van de grote politieke denkers van het ogenblik kort inleiden, Michael Ignatieff. Hij is een leidend historicus aan alle werelduniversiteiten, maar was ook een geëngageerd -weinig succesvol- Canadees politicus, en blijft bovenal een uitstekend journalist en briljant fictieschrijver.
Lees De week van Geens »
Een korte week voorwaar. Maar niet minder spannend. Woensdagmorgen vernamen we wat velen niet voor mogelijk hadden gehouden. Donald Trump werd verkozen tot president van de Verenigde Staten. Iedereen had er zijn gedacht over. Ik schreef vroeg op de dag een blog: weeklagen helpt niet, en voor Europa is dit een uitstekende gelegenheid om zichzelf op de kaart te zetten, als economische, maar ook politieke en militaire grootmacht. De rest van de week verdween in het niet bij deze onverwachte gebeurtenis. Maar toch waren er twee belangrijke herdenkingen. Ik schreef telkens een tekst die mijn gevoelens weergaf. Vooreerst de Wapenstilstand van Wereldoorlog I, 98 jaar geleden (lees hier); vervolgens over de eerste verjaardag van de bloedige aanslagen in Parijs op 13 november 2015 (zie hieronder).
Lees de week van Geens »
Nu het voor velen ondenkbare gebeurd is, zal de wereld oogsten wat zijn bewoners, ook en vooral zijn machtige bewoners gezaaid hebben. In elke nieuwjaarsspeech voor 2016 benadrukte ik de gelijkenis met de verkiezing van Reagan die werd verkozen toen ik als jongeman in Amerika studeerde. De mensen keken mij ongelovig aan als ik zegde dat Trump een intelligent man was, en dat onderschatting misplaatst was. Je wordt geen Amerikaans presidentskandidaat, en dan nog grotendeels op eigen kracht, als je niet over een gezonde dosis verstand beschikt. De tactiek van Trump was 'not done', en zonder twijfel 'we ain't seen nothing yet'. Hij is niet mijn type, maar hij is een feit, een 'fact of life', en we moeten er mee leren leven.
Bij het begin van 2016 heb ik in elke nieuwjaarsspeech de vier grote problemen van het jaar voorgehouden: de Brexit, de Amerikaanse presidentsverkiezingen, de oorlog tegen IS in het Midden-Oosten, en de houding van Poetin. Ik besteedde te weinig aandacht aan Turkije. Niets is beter dan een windstille periode in de nationale politiek om aandacht te wekken voor het wereldtoneel. En dus leefden we de voorbije week mee met de belegering van Mosul en de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Tussendoor vernamen we van de Britse rechters dat het parlement en niet de regering de principiële beslissing over Brexit moet nemen. De Britse opvatting is nog altijd dat het parlement alles kan behalve een man in een vrouw veranderen, en zelfs dat. Theresa May was er even niet goed van, en vreest voor vertraging in een kwestie die ze graag, zoals het een voorname dame past, snel en efficiënt van de baan zou hebben. Het is wel ironisch: de voorstanders van de Brexit vonden dat het Europees parlement het Brits parlement te zeer in de schaduw stelde; en nu vinden ze dat het Brits parlement vlug en zonder morren het referendum van het volk moet volgen. Is dat Brits parlement nu soeverein of niet? Ik wens u in elk geval een aangename verkiezingsnacht. Mag een overigens neutrale Minister van Justitie wensen dat de US eindelijk een vrouwelijke president zullen hebben?
Lees de week van Geens »
Na de State of the Union op zondag, kreeg de regering op dinsdag het vertrouwen na een geanimeerd parlementair debat. De naweeën van dat debat werden al snel in de schaduw gesteld door de moeilijkheden die België, meer bepaald Wallonië, veroorzaakte bij de Europese goedkeuring van het Vrijhandelsverdrag met Canada.
Lees De week van Geens »
Zoals ik u vorige week voorspelde, zou het paard de hindernis van de begrotingsmuur wel nemen. Het kwam weliswaar aanvankelijk tot een weigering, maar uiteindelijk gingen we erover. Op dit eigenste ogenblik is het parlementair debat aan gang: dit debat is, zoals ik vorige week al zegde, een dressuuroefening met vrije figuren.
Lees De week van Geens »
Vorige week vroeg ik om nog twee zonnige dagen alvorens de nattigheid en de killigheid van de herfst zich onherroepelijk laten gevoelen. We kregen die dagen het voorbije weekend. Het was heerlijk om af en toe door het Park van Brussel te lopen, tijdens de onderhandelingen in Lambermont. Deze onderhandelingen vulden ook de voorbije week. Mijn andere bezigheden leden er niet te veel onder, maar het was wel behelpen, en improviseren.
Lees De week van Geens »
Ook de universiteiten herstartten hun werkzaamheden. Zowel rector Rik Torfs (KUL) als rector Herman Van Goethem (UA) besteedden in hun openingsrede veel aandacht aan de mensenrechtelijke actualiteit, resp. de bakermat van onze beschaving. Het was bemoedigend dat impliciete steun kwam uit de academische middens voor de manier waarop we aan politiek doen. Een mens blijft altijd een mens, en heeft mensenrechten, naast plichten (Torfs). De Europese geschiedenis is rijk geschakeerd, en moet vooral bescheidenheid aan de dag leggen ten aanzien van zijn vermogen om sneller dan geleidelijk vooruit te gaan (Van Goethem). Zo is er, om helemaal te beseffen dat de wending van de seizoenen onomkeerbaar is, nog enkel de State of the Union die volgende week door de premier moet worden voorgedragen. Voor alle duidelijkheid, ik heb het al beseft: het is de hele tijd op en neer naar Hertoginnedal voor moeilijk begrotingsoverleg. Qui vivra verra. Nadat op 1 september de nieuwe pro deo-wetgeving in werking trad, was het op 1 oktober de beurt aan de nieuwe interneringswetgeving. Eindelijk een meer humane procedure voor deze mensen. U ziet, we halen onze deadlines. En we gaan door, geleidelijk maar zeker.
Lees De week van Geens »
L'été indien, zong Joe Dassin. Zelden was hij zo mooi, die Indiaanse zomer. Ondanks het drukke werk, probeerde ik er zoveel mogelijk van te genieten, als een echte wielertoerist. Ik ging dinsdagavond het Sven Nys centrum bezoeken in Tremelo en ik passeerde donderdagmiddag langs de aankomst van de Eneco-Tour in St Pieters Leeuw, enkele uren voor Sagan er zegevierend over de streep kwam. En na een bezoek aan de Brugse gevangenis vrijdagnamiddag, stak ik even door naar de Westkust, om de heimwee naar de zomer te beleven.
Lees De week van Geens »
Het school- en het gerechtelijk jaar begonnen eerder. Deze week startte ook het parlement, en de interne partijwerking, met onze fractiedagen in Brugge. In een tijd waar veel collectieve ontslagen vallen, en de angst voor terreur aanwezig blijft, moest dat voor vuurwerk zorgen. Maar we leven niet in een Ideale Wereld, hoewel ik donderdagavond met Otto-Jan in de studio mocht.
Lees De week van Geens »
Het leven is niet eenvoudig. De mens is een politiek wezen. En dus is politiek ook niet eenvoudig. Zoals het leven zelf, is het een horten en stoten, een streven, en een altijd opnieuw beginnen: in de hoop dat, als we goed genoeg naar elkaar luisteren, en dan samen heel hard proberen, we de wereld zo geleidelijk tot een betere plaats om te leven kunnen maken. Het voorbije weekend kregen we een nieuw plan van de N-VA over veiligheid voorgeschoteld. Ik kon moeilijk anders dan reageren in Ter Zake maandagavond. We hebben al zo hard gewerkt op Justitie om onze wetgeving en werking op het stuk van de strijd tegen het terrorisme te verbeteren dat de boodschap wat vreemd aankwam. Beslissingen die pas genomen waren door de Regering, moeten volgens het NVA-plan weeral gewijzigd worden.
Lees De week van Geens » Oudere nieuwsberichten Even geduld aub... 
