De titel van het nieuwe boek van Mark Eyskens is geen verrassing voor wie de tijd relativeert: ‘Vandaag is morgen gisteren’. Ook Einstein was die mening toegedaan. Hij schreef dat voor fysici het onderscheid tussen verleden, heden en toekomst niets meer dan een hardnekkige illusie is. Het komt er dus op aan op zoek te gaan naar het tijdloze: de onsterfelijke liefde en de ontembare hoop, of het diepe geloof, althans voor sommigen. Ook de creativiteit van scherpe en milde geesten van mensen als Mark Eyskens is tijdloos. Zich eraan laven helpt tegen zuurte en bitterheid, tegen wanhoop en onwetendheid.De herinnering aan gisteren is voor velen niets meer dan een voorspelling van morgen. Wie zich daartegen verzet, hoopt met de hulp van de liefde morgen beter te kunnen doen dan gisteren. Daarom herdachten we gisteren de wapenstilstand van de eerste wereldoorlog, nu 101 jaar geleden. Meer dan 1000 jonge mensen uit jeugdbewegingen en kadettenscholen defileerden mee. Ze beseften al te goed wat er gisteren gebeurd is. En ze zagen de wapens blinken die moeten voorkomen dat het morgen opnieuw gebeurt. Daarom zijn we vandaag alert. Want als we vandaag niet opletten, kan morgen opnieuw worden zoals gisteren.