Bij één van mijn overleden grootvaders thuis wordt er nog altijd duchtig geploegd en gemolken. Geen beter moment dus dan de Dag van Landbouw om wat oude herinneringen op te halen. Eerst ging ik naar Lennik bij het bedrijf van Sven Neufkens om een gloednieuwe aardbeienserre te bezoeken. In dezelfde gemeente vond ik de familie Lemaire - Taelemans thuis die een gemengd bedrijf hebben, maar toch vooral prachtige melk- en vleesrunderen. En in de namiddag ging ik naar Erps-Kwerps waar Rita en Luc Salens met de grootste zorg witloof telen.

Telkens viel mij op welke liefde deze mensen opbrengen voor hun vak. En hoeveel zorg zij besteden aan het respecteren van de strengste voorschriften op het stuk van hygiëne, milieu en dierenwelzijn. Het is keihard werken, met heel de familie, en soms tegen de stroom in. Rijk worden ze er niet van. Als de melk-of de vleesprijs zakt, of de witloofteelt gebeurt meer in de Verenigde Staten zelf dan in exportland België, dan is het vechten om de eindjes aan mekaar te knopen. En de korte keten, zodat we zelf meer overhouden? Dat is leuk, maar er moet iemand in de winkel kunnen staan als er klanten komen. En dat kost ook geld. Zeg aan de mensen, minister, dat ze niet mogen vergeten dat de landbouwer ook een ondernemer is, die meer inkomsten dan uitgaven moet boeken om onze voeding te kunnen voortbrengen. Hierbij doe ik dat met overtuiging.