De DBK bestaat al sinds 2008. Bedoeling is om beklaagden, die criminele feiten plegen door hun drugsverslaving, onder leiding van de rechtbank door te verwijzen naar hulpverlening. Mensen die voor de DBK verschijnen krijgen in principe geen straf, hetgeen hen helpt als ze later hun leven weer op de rails hebben. Zeven jaar later kan Johan Sabbe, procureur des Konings van de Gentse rechtbank van eerste aanleg, mooie cijfers voorleggen. "We behandelden 1.601 dossiers. 68 procent van de beklaagden legde een positief traject af. Op verschillende levensdomeinen boekten ze vooruitgang. Bovendien pleegde 75 procent van de cliënten geen nieuwe feiten tijdens de eerste 18 maanden na hun traject."

Minister Geens, die samen met zijn Vlaamse collega een zaak bijwoonde, reageerde met een metafoor. "Deze kamer is als een moeder die haar zoon bijstuurt en begeleidt." Met resultaat, zo blijkt. Ook in vergelijking met de 'wapens' die een correctionele rechtbank heeft. "Als je de recidive vergelijkt na een celstraf (57 procent) of een straf gekoppeld aan voorwaarden (56 procent) tegenover de 30 procent van DBK. Ik weet niet wat de beste weg is, maar deze doet het toch aardig."

Beide ministers ondertekenden een protocol die de werking van DBK verlengt tot 30 november 2016. Vandeurzen trekt 90.000 euro uit om de personeelskosten te subsidiëren. (TVPG)