De voorbije week was emotioneel geladen. De aan Frank Van den Bleeken geweigerde euthanasie was weliswaar een medische beslissing, toch kon ik als Minister van Justitie niet afzijdig blijven om te remediëren aan de moeilijke situatie die daardoor dinsdag ontstond. Woensdagnamiddag was er dan de aanslag in Parijs, met de verdere ongelukkige afloop op vrijdag. Gedurende het weekend, was er het eerste verwerkingsproces dat heel sereen verliep, in Parijs en ook in veel Belgische steden. De bevolking heeft volwassen gereageerd, en het is duidelijk dat ze door haar waardigheid twee zaken duidelijk heeft gemaakt: een radicale verwerping van de wapens van terreur en radicalisering, en een inclusieve houding t.a.v. elkeen die de democratische waarden van vrijheid van meningsuiting en pers, vrijheid van godsdienst en vrij verkeer van personen wil delen.

Zelf moest ik veel communiceren over delicate aangelegenheden. Alle zenders kwamen aan bod. Zo kon ik niet mee met de CD&V-collega's naar de vredesmars in Parijs.