Vaak is het moeilijker om los te laten dan om vast te houden. En toch getuigt loslaten soms van nog meer liefde.

De ouder moet haar of zijn kind geleidelijk aan loslaten en het van zich weg beminnen. Aanvankelijk wil het kind dat niet inzien, denk maar aan de eerste schooldag, maar uiteindelijk is het kind dankbaar dat het zijn eigen weg mag gaan. Al doet het voor ouder en kind soms veel pijn.

Naar mijn bescheiden mening gaat de Verrijzenis van Pasen over iets gelijkaardigs.

Het is delicaat over de dood te spreken voor iemand die nog niet gestorven is. Ik heb – uiteraard – geen ervaring.

En toch als een stervende en een overlevende die van elkaar houden er beiden in slagen om de ander op de juiste manier los te laten, verrijzen ze samen.

Door los te laten neemt de stervende in ogenschouw dat het leven na haar of na hem verder gaat. Het is wat Jezus aan het kruis zegt aan zijn moeder terwijl hij naar Johannes kijkt: “Vrouw, zie daar uw zoon”, en aan Johannes: “Zoon, zie daar uw moeder”. Al zou ook Hij de kelk liever aan zich voorbij hebben zien gaan.

Evenzeer door los te laten verzet degene die zielsveel van de stervende houdt zich niet (meer) tegen diens immers onvermijdelijke dood. Het is wat Jezus aan Petrus probeert te leren wanneer die het oor afhakt van de man die Jezus moet gevangen nemen. Het is immers onherroepelijk beschikt dat Jezus moet sterven.

Zo brengt de dood een nieuw begin zowel voor de stervende als voor de liefhebbende overlevende.

De overleden persoon blijft aanwezig in de herinnering van wie hem liefhad, en volgt zo diens levenspad.

De overlevende heeft weliswaar mee geleden, maar is niet écht mee gestorven. Hij mag een nieuw begin maken.

Aanvankelijk is dat schoorvoetend. Maar na verloop van tijd, vindt de overlevende, jong of oud, nieuwe energie en gaat hij verder. Het vraagt ontzettend veel moed, dat wel.

Binnenkort dus, als het Pinksteren wordt, eens ze de energie en de moed hebben gevonden, verbreken de apostelen hun stilzwijgen. Ze zullen aan ieder die het horen wil vertellen wat een fantastische mens Jezus was. Maar veel meer nog wat een geweldige boodschap Zijn inspirerend leven voor ons in zich draagt.

Jezus verrijst pas echt als de apostelen een nieuw begin kunnen maken, en zijn boodschap prediken. En de apostelen verrijzen pas echt als Jezus zonder schroom in herinnering mag worden gebracht door Zijn boodschap.

Ik wens u en de uwen een Zalig Paasfeest.