Het vergt veel, veel moed om je standpunt bij heftige tegenspraak niet voor jezelf te houden. Het vergt heldenmoed als er een streng spreekverbod heerst. Zeker dan is zwijgen zoveel eenvoudiger omdat spreken levensbedreigend is.

Het toont aan hoe diep gewrongen Marina Ovsyannikova zit met de Russische invasie in Oekraïne, want zij kon niet langer zwijgen. Ze werkte tot voor kort als nieuwsverspreider – of wat men daar als ‘nieuws’ verspreidt – voor de Russische staatstelevisie. Tot ze besloot het nieuws te kapen met een kartonnen bord. Met haar actie zette ze haar vrijheid misschien wel voor meerdere jaren op het spel. Ze leeft nu ondergedoken in Rusland, las ik zopas in Knack.

Ze zei ook dit: “De meeste mensen die voor de staatstelevisie werken, weten heel goed wat er aan de hand is. Ze weten maar al te goed dat ze iets verkeerds doen. Maar mijn collega's moeten hun kinderen te eten geven en weten dat ze in het huidige politieke klimaat geen andere baan zullen vinden”.

Ook Marina is moeder van twee kinderen die zoals zij ondergedoken leven. Zij toonde letterlijk moed in de vuurlijn tegen fake news. Het voorliegen van miljoenen Russen, en van de soldaten zelf, over de ware aard van het conflict, is een absoluut laffe daad. Enkel een vrouw als Marina kon dat duidelijk maken voor haar landgenoten, en voor heel de wereld.