Langs de Aatsesteenweg in Edingen heeft het tweede Belgische transitiehuis de deuren geopend. Een transitiehuis is een instelling waar gevangenen zich voorbereiden op hun terugkeer naar de maatschappij. De komst veroorzaakte ook in Herne beroering, maar de ongerustheid is verdwenen. Wanneer de eerste gedetineerden komen, is nog onduidelijk.
Nadat eerder in Mechelen een transitiehuis op Vlaams grondgebied de deuren opend, is dinsdag het eerste Waalse transitiehuis officieel geopend in Edingen. De instelling komt in een gebouw waar ook coworkingspaces gelegen zijn en ligt op een zucht van de grens met Herne. De plannen veroorzaakten vorig jaar beroering in zowel Edingen als Herne waarna verschillende infosessies werden gegeven en ook het gemeentebestuur van Herne extra informatie opvroeg.
“We zitten hier dicht bij de grens met Sint-Pieters-Kapelle en dus mag dit voor ons ook geen onbekende zijn”, zegt Kris Poelaert (CD&V), burgemeester van Herne, die bij de opening aanwezig was. “In het begin bleek er voornamelijk angst te zijn door de onwetendheid. Het is logisch dat mensen zich vragen stelden. Maar vandaag kan ik zeggen dat na de infomomenten iedereen gerustgesteld lijkt te zijn. Onder meer omdat er heel wat regels voor de gevangenen verbonden zijn aan hun komst hier.” Volgens Poelaert heeft de aanwezigheid van het transitiehuis aan de grens met zijn gemeente voorts geen enkele invloed op de werking van gemeente of politie.
Veiligheid
Ook bij G4S Care, dat personeel inzet om de huizen uit te baten en de gevangenen te begeleiden, snappen ze de ongerustheid. “Zeker omdat het om een nieuw proefproject gaat”, knikt Bart Claes, manager bij G4S Care. “Mensen gaan dan op zoek naar informatie en we hebben zo veel mogelijk inspanningen geleverd om buurtbewoners die info te geven. Daarnaast verzekeren we dat de gedetineerden heel nauwgezet opgevolgd zullen worden en er zijn ook heel wat veiligheidselementen ingebouwd. Je mag ook niet vergeten dat de mensen die hier komen zich op de vooravond van hun voorwaardelijke invrijheidsstelling bevinden.”
Strenge selectie
Het is dan ook niet eender wie die in een transitiehuis terechtkomt. “Er wordt rekening gehouden met het veiligheidsaspect, hun eigen engagement en hun vrije wil”, verduidelijkt Koen Geens (CD&V), minister van Justitie. “Daarnaast moeten ze zich ook op achttien maanden van hun vrijlating bevinden. In een transitiehuis geven we hen de kans om zich in een normale leefomgeving voor te bereiden op een terugkeer naar de vrije samenleving. Het is de centrale administratie Gevangenissen die samen met de gevangenisdirecteur zal beslissen of iemand recht heeft om naar een transitiehuis te komen. Deze strenge selectie in combinatie met dit soort huizen zou normaal ook heel weinig risico voor de veiligheid mogen geven.”
Dagverloop
En hoe ziet een dag in een transitiehuis er dan uit? “’s Ochtends staan ze samen op om samen te ontbijten”, legt Bart Claes uit. “Voor dat ontbijt zijn ze overigens zelf verantwoordelijk en er is een keuken om eten klaar te maken. Sommigen gaan vervolgens de deur uit om te gaan werken en keren ’s avonds terug. Anderen die nog niet zo ver staan, gaan met een leefcoach aan de slag om werk te zoeken. Dat kan bijvoorbeeld bij de VDAB of het OCMW zijn. De contacten zijn vanaf hier makkelijker te leggen dan tussen de vier muren van een traditionele gevangenis.”