Er komt eindelijk een duidelijk wettelijk kader voor de organisatie van kien- of bingoavonden. In het verleden was daar veel onduidelijkheid rond. Op initiatief van Kamerlid Raf Terwingen (CD&V) worden kleine kansspelen zoals kienen en bingo nu voor eens en altijd uit de kansspelwetgeving gehaald. Het zijn de gemeenten die toelating moeten geven en moeten toezien of de regels worden nageleefd.

In de Kamer wordt op dit moment gediscussieerd over de nieuwe Kansspelwet van Justitieminister Koen Geens (CD&V). In de slipstream daarvan diende Raf Terwingen gisteren een amendement in om voor eens en altijd komaf te maken met de onduidelijkheid rond kien- en bingoavonden.

Vooral in Limburg is kienen erg populair bij verenigingen die op die manier een centje willen bijverdienen, maar de precieze wettelijke bepalingen voor deze vorm van kansspelen waren altijd erg wazig.

Loterijwet uit 1851

In het verleden baseerden gemeentebesturen zich vooral op de wet op de loterijen uit het gezegende jaar 1851. Maar begin 2018 stuurde toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) een omzendbrief rond waarin hij bepaalde dat kien- en bingospelen wel degelijk onder de kansspelwetgeving vielen. Aanleiding waren een aantal wantoestanden waarbij het niet langer ging om occasionele kienavonden van verenigingen, maar om bedrijven die het spel structureel organiseerden louter om zelf winst te maken.

Door de avonden onder de kansspelwetgeving te laten vallen, kreeg de Kansspelcommissie de mogelijkheid controles uit te oefenen. Maar de strenge omzendbrief zorgde ook voor ongerustheid bij talloze goedmenende verenigingen die vreesden dat ze door de nieuwe regels geen kienavonden meer konden organiseren. De verenigingen moesten sinds begin vorig jaar aantonen dat ze een uitzondering vormden op de kansspelwet door hun kleine inzet en dito verslavingsrisico, wat logischerwijze extra rompslomp met zich meebracht.

Traditie

Door het amendement van Terwingen wordt de onduidelijkheid nu weggenomen. Door de wetswijziging vallen kleine (kans)spelen als kien- en bingoavonden of kaart- en gezelschapsspelavonden niet langer onder de kansspelwetgeving. Voorwaarde is wel dat de inzet klein is en er weinig kans is op verslaving.

“Het is aan de gemeenten om daarop toe te zien”, zegt Raf Terwingen. “Zij zijn het best geplaatst om te beoordelen of de kienspelen al dan niet verslavend zijn of eerder een maatschappelijk, lokaal of traditioneel karakter hebben. Kienspelen behoren in het Maasland bijvoorbeeld tot een historisch gegroeide traditie waarnaar veel mensen wekelijks uitkijken. Voor hen is dit eenzelfde hobby als georganiseerde kaartavonden. Dit soort avonden moet dus zeker niet door een strenge kansspelwetgeving worden beperkt. Al kan de burgemeester altijd ingrijpen als er uitwassen zouden ontstaan.”

Zo krijgen de gemeenten de mogelijkheid om een voorafgaandelijke toelating in te voeren en de organisatoren te verplichten aan bepaalde voorwaarden te voldoen.

Timmie VAN DIEPEN