De wet die kraken strafbaar stelt werd vandaag gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad en zal  binnen 10 dagen van kracht worden.

Met de wet wordt de burgerlijke procedure aanzienlijk versterkt, waarbij de rol van de vrederechter cruciaal wordt, zodat één en ander ook sneller kan verlopen. De eigenaar van het gekraakte pand kan er in eerste instantie voor kiezen om naar de vrederechter te gaan om de uithuiszetting van de kraker te bevelen. Dit kan in de toekomst binnen de tien dagen.

De eigenaar kan er ook voor opteren om meteen een strafklacht in te dienen tegen de kraker bij het parket. Hij kan dan tegelijk aan de procureur des Konings vragen om in afwachting reeds een bevel tot uithuiszetting uit te vaardigen. Alleen na een dergelijke strafklacht -indien gevolgd door een rechterlijke veroordeling- is er sprake van een kraakmisdrijf. Het gaat hier om een zgn. klachtmisdrijf.

Indien de kraker zelfs na het bevel van de procureur het pand niet ontruimt, kan de klager in beroep gaan en komt hij opnieuw terecht bij de vrederechter.

Wanneer de bezetter van het pand na de uitspraak door een vrederechter tot uitzetting het pand niet ontruimt (uitzetting al dan niet na een voorafgaand bevel van de procureur), is die weigering tot ontruiming van de bezetter op zich een misdrijf, ook zonder klacht. Dan kan de bezetter worden aangehouden en in voorkomend geval van zijn vrijheid worden benomen.

Koen Geens: “Met deze maatregel krijgen eigenaars meer rechtszekerheid tegen kwaadwillige krakers. Deze bescherming bestond reeds indien het pand bewoond was, maar was minder duidelijk indien het pand niet gebruikt werd. Ik ben dan ook zeer tevreden dat we in het parlement snel tot een compromis zijn gekomen. De burger verdient een rechtvaardige en duidelijke justitie.” Veli Yüksel: “Het kraakincident van vorige week heeft aangetoond dat deze wet niet te vroeg komt. De problematiek van kraken is aan het escaleren in mijn stad. Kraken is een misdrijf en mag niet getolereerd worden om andere problemen op te lossen zoals het tekort aan opvangplaatsen voor daklozen of sociale woningen.