Een grote zucht van opluchting maar ook van hoop en enthousiasme gisteravond. Na Nederland, nu ook Frankrijk weg van de populistische koers. Macron zal het -als hij de tweede ronde wint, maar laten we daar even van uitgaan- heel moeilijk krijgen na de parlementsverkiezingen van de maand mei. De belangrijkste fracties in het parlement zullen immers altijd nog de socialisten van Hollande en de republikeinen van Sarkozy zijn. En als Macron het vertrouwen moet krijgen met een regering van 'nieuwe vrouwen en mannen' die niet per se tot één van die twee partijen behoren, zal dat geen sinecure zijn.

Het mooiste van al is dat Macron een centrumkandidaat is, en het vertrouwen heeft gekregen van zowat iedereen die ertoe doet in politiek Frankrijk: Bayrou, Raffarin, Aubry, Hanon, Fillon, en hele vele anderen. Nog mooier is dat hij overtuigd pro-Europeaan is.

Euforie is evenwel misplaatst. Fillon heeft op twee krukken nog 20pct gehaald, dat betekent dat hij de verkiezingen zonder al zijn affaires op één been gewonnen had. En dan zou de politieke keuze een stuk verder naar rechts zijn opgeschoven.