Hoewel we nog worden verwend met enkele prachtige nazomerse dagen, is hij toch weer voorbij die mooie zomer. Dat van die pyjama weer aan hebben, zoals Gerard Cox zong, verstond ik als kleine jongen niet zo goed, maar al de rest in zijn liedje was me heel duidelijk. De school begon opnieuw, en voor de Minister van Justitie ook het gerecht.

Op 1 september had ik alle gelegenheid om de koelte van een weemoedige septembermorgen te voelen. 's Morgens vroeg de partij me om aan een school in Zemst het fietsen naar school te steunen. Ik amuseerde me kostelijk met de kinderen, maar een fietsenexpert ben ik niet dadelijk. De Standaard Avond bracht een hilarische reportage daarover. Wie ze ziet, zal merken dat ik snel over mijn weemoed geraakte.

Al het gedoe over een kibbelende regering en falende Rode Duivels was heel ver weg, toen de kleine Maya aan wie ik vroeg of ze 's morgens choco of confituur had gegeten, me antwoordde dat het 'américain' was geweest. Om beter te kunnen fietsen natuurlijk. Ze moest lachen toen ik haar band liet leeglopen, in plaats van hem op te pompen. Gelukkige stopte een barmhartige Samaritaan, met een aan heel kleine bandjes aangepaste pomp. Hij deed alsof hij mijn onhandigheid niet opmerkte, en loofde mijn goed werk op Justitie. Wie het goed wil doen, ook al doe hij het het niet perfect, 'will never walk alone'.

Meteen vond ik de veerkracht om de donderpreek die de Eerste Voorzitters van 's lands Hoven en Rechtbanken uitspraken, over me heen te laten gaan.

En Caterpillar zal u zeggen? Voor de mensen in Gosselies en hun toeleveranciers is het een drama. Zoals Renault, Opel, Ford en zovele andere sluitingen dat waren. Zoals in al die andere streken, zal ook hier iets moois volgen op de woede en de rouw. België en in dit geval Henegouwen zijn sterker dan dat, en werknemers van dit soort bedrijven zijn gegeerd.

Geniet van de nazomer.