Soms is het moeilijk een Staat, een referendum of een politicus te begrijpen. Wat zou je willen? We begrijpen bijwijlen ons eigenste zelf nauwelijks. Het Verenigd Koninkrijk, de Brexit en het referendum spannen niettemin de kroon. Hoe een natie zo’n beslissing kan nemen, en kan volharden in de boosheid, zal het voorwerp uitmaken van minstens vijftig historische werken, die allemaal tot dezelfde conclusie zullen komen: het is een onbegrijpelijke beslissing, maar als je de stappen die ertoe geleid hebben in volgorde legt, versta je hoe het gekomen is. Zoals vele echtscheidingen. Burenruzies. Aandeelhoudersconflicten. Onbegrijpelijk. Maar ‘ergens’ - al is het een heel klein beetje - te verstaan, als je ieders waarheid kent en aandachtig beluistert. Het hoopvolle in deze situatie is dat de Brexit-beslissing nog kan teruggedraaid worden. Het Verenigd Koninkrijk kan inderdaad nog altijd eenzijdig beslissen om helemaal niet uit te treden. Maar of het Albion bereid is zijn trots in te slikken. Hoe dan ook, at the end of the day, binnen een jaar of twintig, komen ze terug, de Britten. Want de meeste jonge mensen stemden tegen de Brexit. Inmiddels moet Theresa May het uitzweten. Ze doet dat met waardigheid en discipline. Niemand zou haar plaats nu graag innemen. Ze krijgt het vertrouwen, ook al zijn er velen tegen wat ze voorstelt. Someone has got to do the dirty job. Good luck, Theresa. |
De week van Geens 15 januari - 21 januari
le lundi 21 janvier 2019 19:00 • Bulletins