Verdachten van verkrachtingen kunnen sinds 31 mei verplicht worden om zich te laten testen op hiv en hepatitis c. Dat is het gevolg van een Koninklijk Besluit door Minister van Justitie Koen Geens en zijn collega voor Volksgezondheid De Block dat voortbouwt op een wetsvoorstel van parlementslid Carina Van Cauter.

In 2017 registreerden de parketten 4.157 dossiers over (pogingen tot) verkrachting. Een verschrikkelijke ervaring voor de slachtoffers. We moeten hen in de periode na de feiten dan ook voldoende en met de nodige expertise begeleiden. Vandaag is er het probleem dat slachtoffers dure en ingrijpende medicatie worden voorgeschreven wanneer niet geweten is of de dader al dan niet drager is van een overdraagbare besmettelijke ziekte als hiv of hepatitis c.

Met dit Koninklijk Besluit kan die test op bijvoorbeeld hiv of hepatitis c worden verplicht aan verdachten. Daarbij is het uitgangspunt dat verdachten vrijwillig meewerken aan een bloedafname. Bij weigering kan de procureur des Konings –met machtiging van de onderzoeksrechter- een speekselafname verplichten als er voldoende aanwijzingen zijn.

Het resultaat van die test wordt vervolgens automatisch aan de arts van het slachtoffer meegedeeld. De verdachte kan binnen een opgelegde termijn het resultaat ook via zijn of haar arts opvragen. De resultaten worden vervolgens opgenomen in het medisch dossier en kan het slachtoffer eventueel stoppen met de dure en zware besmettingsremmende medicatie. Zo laten we hen niet langer maanden in het ongewisse over mogelijke besmettingen.

Dit is  overigens niet enkel gunstig voor verkrachtingsslachtoffers, maar kan ook nuttig zijn na bijt- of prikincidenten. In het KB staan ook de acht laboratoria vermeld die de testen mogen uitvoeren, vier in Brussel, drie in Vlaanderen en één in Wallonië.

Minister Geens: “Een verkrachting heeft een bijzonder zware mentale impact op slachtoffers. Deze testen zijn dan ook belangrijk om de onzekerheid voor een mogelijke besmetting weg te nemen. De procureur kan nu de door het slachtoffer aangewezen dader van de verkrachting verplichten een dergelijke test te ondergaan. Dit in het belang van de mentale en fysieke gezondheid van het slachtoffer.”