Deze week hebben drie prachtige beelden mij ontroerd.

Eerst was er zuster Suzy die al veertig jaar in Mali school en hospitaal houdt. Ondanks de aanwezigheid van de terreurgroep Boko Haram in de regio houdt ze stand met haar Afrikaanse collega’s, en helpt ze de jonge moeders bevallen. Of ze bang was? Nee, ze zocht het risico niet op, zei ze, maar zolang ze zich goed voelde, en van nut kon zijn, deed ze verder.

Het tweede aangrijpende beeld was dat van het oudere koppel dat na zestig jaar huwelijk op 87 werd gescheiden omwille van de voorzieningen in het woonzorgcentrum. De oude man droeg een gedicht op, met als laatste zin: “Tot de dood ons scheidt”. En de vrouw antwoordde: “Komt hier, ge krijgt een kusje”.

Het laatste maakte ik zelf mee. In de fietstocht van ‘Te Gek’ tussen de gevangenis in Antwerpen en de nieuwe instelling op Linkeroever, reden twee geïnterneerden mee die ik nog in de gevangenis had bezocht: Hans en Frank. Ze waren heel enthousiast over hun nieuwe inhuizing in Gent en Bierbeek en voelden zich opnieuw mens.

Veel mooier kan een nochtans moeilijke week niet worden.