Allerheiligen betekent stilstaan bij het afscheid dat we nemen van onze geliefden. Normaal gezien herdenken kinderen hun ouders, maar wat als die kinderen hun papa of mama nooit hebben gekend? En hoe ga je om met het overlijden van een grootmoeder die eigenlijk een tweede moeder was? Justitieminister Koen Geens (CD&V) en Peter Van de Veire (MNM) getuigen hierover in "De rotonde" op Radio 2. Geens vertelt over zijn vader, die slechts 27 jaar is geworden. Van de Veire staat stil bij het afscheid van zijn oma.
"Ik ben het resultaat van de liefde tussen twee echt sterke mensen. Twee overtuigde Vlamingen en jonge studenten die elkaar in Leuven hebben leren kennen", zegt Koen Geens. Zoals het in die tijd de gewoonte was, duurde het nog vrij lang tot de twee zouden trouwen. Niet veel later slaat het noodlot toe en sterft vader Geens op 27-jarige leeftijd.
Voor mijn moeder is zijn dood heel lang het einde geweest.
Koen Geens
Die klap komt heel hard aan voor zijn echtgenote, de moeder van minister Geens. "Ze heeft zich daar heel moeilijk van hersteld, want ze was niet alleen een heel verliefde maar ook een heel emotionele vrouw." Vrij snel na zijn overlijden hervatte de moeder van Koen Geens haar werk. En zoals in die tijd wel vaker gebeurde, besliste ze meteen om later niet te hertrouwen. "Iets wat ze altijd heeft volgehouden", aldus Geens.
Écht gelukkig heb ik haar pas gezien op haar oude dag, vaak in gezelschap van andere weduwes.
Koen Geens
Als Koen Geens de opvoeding door zijn moeder met een woord zou omschrijven, dan is dat "enthousiast." En dat enthousiasme bleef niet beperkt tot die opvoeding alleen. "Want ook tijdens haar werk op school was ze heel enthousiast en hielp ze zo goed mogelijk andere mensen. Maar echt gelukkig heb ik haar pas gezien op het einde van haar leven, in het gezelschap van andere weduwes omdat ze dan weer het grappigste meisje van de klas kon zijn", getuigt Geens.
Heimwee naar wat nooit had kunnen zijn
Radio 2-presentatrice Christel Van Dyck begrijpt wat haar gast bedoelt, want zij heeft nog ooit les gekregen van moeder Geens. Zij herinnert zich vooral de zweem van weemoedigheid die over haar lerares viel. "Ze leek me erg melancholisch", merkt Christel Van Dyck op. Iets wat Geens ook bevestigt. "Die gevoelens waren erg sterk aanwezig bij haar, dat klopt. Zij had een grote heimwee naar wat nooit had mogen zijn: ze wilden vijf of tien kinderen na hun huwelijk. Allemaal heel ongedefinieerd, maar uiteindelijk hebben ze dus niets kunnen doen."
Gevolgen van enig kind?
Een logische en natuurlijke reactie zou kunnen zijn dat Koen Geens (over)beschermd zou opgevoed worden. Maar daar blijkt niets van aan, geeft hij grift toe. "Ik heb de gekste dingen mogen doen, ook al heeft haar dat veel klamme handen bezorgd." Al is er wel een element dat Geens zijn hele leven heeft gedaan. "Altijd en overal als ik ergens te laat zou zijn, heb ik gebeld. Omdat anders de paniek te groot zou zijn. En ik was al eens te laat", grinnikt de minister van Justitie.
Oma is (altijd) thuis
De grootmoeder van Peter Van de Veire heeft een ongelofelijk belangrijke rol gespeeld in zijn opvoeding. Zij woonde in bij de Van de Veires en als Peter thuiskwam van school, stond zij altijd voor hem klaar. Toen zij stierf, verloor hij een van de mensen die hij het allerliefste zag.
"Het was voor mij de eerste keer dat er iemand stierf waarmee ik zo een hechte band had", zegt de MNM-presentator. Een plotse dood was het niet, want zijn grootmoeder was al een tijdje ziek. "In een periode van twee jaar hebben we haar enorm zien aftakelen van een enorm sterke en kloeke vrouw tot een hoopje mens, vel over been in een rusthuis."
Het klinkt heel vreemd, maar bij haar overlijden voelden we een soort van opluchting.
Peter Van de Veire
Belga
"Als ze uiteindelijk stierf, hadden mijn ouders en ik vooral het gevoel dat er een einde was gekomen aan haar lijdensweg. Daarom dat we, hoe gek het ook klinkt, opgelucht waren dat ze niet meer moest lijden", getuigt Van de Veire, die haar dood vernam door een telefoontje van een verpleegster vanuit het klooster. ""Het is gedaan", klonk het aan de andere kant van de lijn en het gevoel dat ik toen op dat moment ervaarde, heb ik nadien nooit nog ervaren bij een overlijden van iemand."
Mijn grootmoeder was weg en ik begon ineens aan een heel nieuw leven.
Peter Van de Veire
Het overlijden van zijn grootmoeder gebeurde op een symbolisch moment in het leven van de radiomaker. "Ik was 18 en ik begon aan mijn hogere studies. Mijn grootmoeder was weg, net op het moment dat ik aan een nieuw hoofdstuk in mijn leven zou beginnen."
Net zoals iedereen heeft Van de Veire sindsdien meerdere begrafenissen bijgewoond. Maar wat hemzelf opvalt, is hoe bewust hij daar telkens mee omgaat. "Zelfs al ken ik de overledene niet eens zo goed, dan kan ik daar heel emotioneel van worden. De traditie om afscheid te nemen vind ik heel mooi. Ook al gebeurt dat in een kerk en ben ik totaal niet gelovig."
Lisez l'article »