Na de State of the Union op zondag, kreeg de regering op dinsdag het vertrouwen na een geanimeerd parlementair debat.

De naweeën van dat debat werden al snel in de schaduw gesteld door de moeilijkheden die België, meer bepaald Wallonië, veroorzaakte bij de Europese goedkeuring van het Vrijhandelsverdrag met Canada.

De CETA-discussie gaat natuurlijk ook over globalisering en vrijhandel in landbouwgoederen, zoals genetisch gemanipuleerde gewassen en -al dan niet hormonaal- rundsvlees. Daarover is jaren onderhandeld, met aandacht voor alle Europese bekommernissen, zodat het Verdrag met zijn bijlagen inmiddels 1600 pagina's telt. Wie bezwaar maakte, had dat al lang kunnen doen. Het spreekt vanzelf dat dit soort verdrag doorgaans niet hoog scoort bij de linkerzijde van antiglobalisten en groenen. Maar de PS is prominent vertegenwoordigd, samen met honderden andere socialisten in het Europees Parlement, en er zitten veel socialisten in de Europese Commissie en in de Europese Raad. Hetzelfde geldt voor de CDH. PS-voorzitter di Rupo was in 2014 als premier aanwezig in de Europese Raad toen het Verdrag met Canada ter sprake kwam, en hij maakte geen opmerkingen. Dat zijn zaken die iedereen weet, en waarop niet moet worden teruggekomen.

Wat meer beangstigt, zijn de institutionele gebreken van Europa en van België. Immers, wat voor België geldt als verwijt, geldt ook voor Europa: elke lidstaat moet het Verdrag met Canada apart goedkeuren, en binnen de lidstaat België, moet elke gefedereerde entiteit goedkeuren. Zo wordt de kans op blocages en koppelingen bijzonder groot. Stel u voor dat een Verdrag met de US door elk van de 51 Amerikaanse staten apart zou moeten worden goedgekeurd, en dat binnen elke Amerikaanse Staat, ook nog eens aparte goedkeuringen zouden worden verkregen. Als België en Europa geloofwaardige handelspartners willen blijven, zullen ze aan deze interne functioneringsgebreken moeten verhelpen. Onze interne meningsverschillen zijn belangrijk, en moeten worden opgelost binnen Europa. Maar een Canadese Minister verplichten met de MP van Wallonië te negotiëren omdat men er intern niet is uitgeraakt, tast onze reputatie aan.