Mensen die niet meer bekwaam zijn zelfstandig bepaalde handelingen uit te voeren, kunnen een beroep doen op een voorlopige bewindvoerder. Het kan gaan om mensen met alzheimer, dementie of een verstandelijke handicap. Zij kunnen hun goederen, zoals hun huis en meubels, niet meer zelf beheren.

In België zijn er een honderdduizend wilsonbekwame mensen. De voorlopige bewindvoerders worden aangesteld door de vrederechter. Het kan gaan om professionele bewindvoerders (advocaten) of familiale (kinderen, broers, zussen).

De regering stelt nu een lijst op die definieert welke mensen wilsonbekwaam zijn. Als een persoon een ziekte heeft die op die lijst staat, moet de vrederechter niet meer geval per geval beslissen of deze persoon wilsonbekwaam is of niet. "Zo zal een comapatiënt of een zwaar demente bejaarde niet meer de documenten kunnen lezen over alles wat er gebeurt met haar goederen", zegt Sieghild Lacoere, de woordvoerder van justitieminister Geens. "De bewindvoerder zal deze persoon dus niet meer systematisch al zijn verslagen moeten doorsturen."

In de vorige legislatuur probeerden de ministers ook al zo'n lijst op te stellen, maar bleken de meningsverschillen te groot om tot een consensus te komen.

Geens werkt ook aan een wetsontwerp dat het werk van de vrederechters moet verlichten. Zij klagen nu vaak over de logge procedure, met veel overbodig papierwerk. De minister stelt voor dat de vrederechter geen pv meer zal moeten opmaken voor het goedkeuren van de jaarrekening. Hij zal dit ook niet meer op de griffie moeten neerleggen.

Waar Geens ook komaf mee wil maken, zijn de verschillen in erelonen voor de bewindvoerders. Elk kanton beslist nu hoe deze erelonen berekend worden, de regering streeft naar een uniforme en transparante berekening. "Iedereen zal dan op dezelfde basis vergoed worden", zegt Lacoere.

TINE PEETERS