Beste vrienden,

Ik hield u de voorbije 15 maanden nauwgezet op de hoogte van - wat men in de wielersport zou noemen - mijn 'where-abouts'. Zodoende probeerde ik rekenschap te geven aan het vertrouwen dat mijn partij aan mij gaf door mij te 'roepen' als Minister van Financiën.

U zal gemerkt hebben dat ik het graag gedaan heb. Ik vond het geen last, al was het soms zwaar. Met een uitstekend team worden zware lasten gedeeld, zodat de beklimming lichter wordt. Vooral was ik blij om vooruitgang te kunnen boeken in vitale dossiers, zoals de banken, de schuld en de begroting. Niemand zou geloofd hebben toen ik aantrad dat een begrotingskort van 2,6 procent en een nieuwe bankenwet nog mogelijk waren voor 2013. Nog minder dat de tax shelter voor films, de crowd funding, de fiscale aftrek voor crèches, de 'afschaffing' van kleine muntjes, de ontwrichte zones, de sociale lastenverlaging en competitiviteit, de BTW-vereenvoudiging voor kleine ondernemingen en vzw’s en zovele andere maatregelen nog zouden kunnen worden uitgewerkt en afgerond voor het einde van de legislatuur. En het lukte, wonderbaarlijk. Door elke dag hard te werken, stap voor stap, geleidelijk, en met de steun van heel velen. Zelfs als ik niet kan of mag verder doen, zullen we niet vergeefs gewerkt hebben. We hebben iets wezenlijks kunnen realiseren.

Maar wees gerust, you ain't seen nothing yet, and the best is yet to come. Dit is geen naïef optimisme, maar elke uitdaging, elke opgave, hoe moeilijk ook, is een kans om verantwoordelijkheid te nemen, om zijn best te doen, om het goede voorbeeld te geven. En vooral om dankbaar te zijn: want wie opgaves krijgt, en uitdagingen mag opnemen, die leeft, is bewust, en kan zich dus uit-leven voor, en vooral met anderen.

Campagne voeren is iets bijzonders. Je komt met de voeten op de grond. Elke geweigerde uitgestoken hand, elke klacht, elk verwijt, komt hard binnen, en doet pijn, nog meer als het niet terecht is dan wanneer het, zoals meestal, wel terecht is. Maar veel talrijker waren de oprechte blijken van waardering, de duwtjes in de rug, de aanmoedigingen en de schouderklopjes. Soms zeer ontroerend. Van jong en oud, en van gezond en ziek, van valide en andersvalide. Het mooiste wat ik kreeg, was de ode op mijn naam van Steven uit Lubbeek, een psychiatrische patiënt die mij beter begreep dan vele anderen. Elke dag in soms lange debatten, op de markt, in de media, in verzorgingsinstellingen of bedrijven, kende zijn zeldzame eenzame momenten. Maar ik was nooit alleen. Steeds waren er jonge en minder jonge mensen die voor mij zorgden, mij een hapje of een drankje aanreikten, en mij troostten door hun enthousiasme. Het team zal verenigd blijven, dat voel ik nu al.

Ook campagne voeren heb ik dus graag gedaan, bijna even graag als het beleid zelf, alleen was het soms minder doel- en meer op mezelf gericht, en dat wordt zelfs voor een groot ego al eens gênant...

Maar waarom stemmen voor CD&V? Onze partij houdt het midden tussen vrijheid en gelijkheid, tussen rechts en links, tussen ondernemers en werknemers, tussen welvaart en welzijn, tussen oud en jong. Wij weten,en dat is onze voorkant, dat zorg, democratisch onderwijs en algemeen welzijn wezenlijk zijn voor de samenhang van onze samenleving: wie zwak is, moet worden beschermd, of die persoon nu ziek is, andersvalide, jong of oud. Maar wij weten ook, en dat is onze achterkant, dat dat welzijn niet kan gewaarborgd worden zonder een hoog welvaartspeil: en daarom zijn wij voor alle socio-economische groepen die tot dat welzijn kunnen bijdragen, ondernemers (profit en social profit), werknemers en landbouwers. Die wisselwerking tussen welzijn en welvaart vraagt solidariteit van de sterken met de zwakken, en veronderstelt voor elkeen in de samenleving een gelijkwaardige kans om zich te kunnen ontwikkelen en nuttig te maken. Want voor ons telt elke persoon, volledig en zonder onderscheid. Ook de generaties na ons tellen. Wij willen de wereld beter doorgeven aan de volgende generatie dan we hem gevonden hebben. Daarvoor gebruikten we vroeger het woord rentmeesterschap, vandaag het woord duurzaamheid. Wie aanstoot neemt aan het feit dat wij een voor- en een achterkant hebben, een enerzijds en een anderzijds, heeft nog nooit in een voor- en achterspiegel gekeken. Dat onze twee kanten even schoon zijn, is mooi meegenomen.

Dit is geen grijze, maar juist een radicale boodschap. Zo is een zelfstandige of een landbouwer geen fraudeur, maar een sterke en zelfredzame mens die een passie heeft voor ondernemen en natuur, en die zich soms stoort aan de belemmeringen die de overheid daartegen opwerpt. Zo is een werknemer, leraar of ambtenaar geen persoon die ziet op elke inspanning, maar een geëngageerde mens die zijn kunnen graag ten dienste stelt van een werkgever of de overheid, en die zich soms stoort aan de slechte organisatie van de arbeid door werkgever/overheid of aan de minder lucratieve verloning. En een werkloze is geen profiteur, maar een mens die tijdelijk zijn engagement niet kwijt raakt, en steun zoekt om opnieuw aan de slag te kunnen in een omgeving waar dat wel lukt, zonder geculpabiliseerd te willen worden. Terwijl een gepensioneerde van wat verdiende rust geniet, daar heel zijn leven hard voor heeft gewerkt, zich vaak stevig vrijwillig of bezoldigd blijft inzetten, en terecht aandacht vraagt voor het feit dat een pensioen ook maar een pensioen is, en echt niet kan verlaagd worden in reële temen.

Omdat wij op ons best zijn in de verzoening van al die groepen in het belang van iedereen, vraag ik op 25 mei uw vertrouwen. Omdat elke mens telt. En omdat ik er alles aan zal doen om dat, elke dag opnieuw, zoals de afgelopen vijftien maanden, in de praktijk te brengen.

Om iedereen te bedanken voor de geleverde inspanningen, en om het binnenkomen van de resultaten samen te beleven bij een frisse pint en een lekkere hap, zijn jullie van harte uitgenodigd in Brouwerij De Kroon in Neerijse.

Waar: Beekstraat 20, Neerijse (Huldenberg)
Wanneer: zondag 25 mei, vanaf 16u tot laat in de avond
Website: www.brouwerijdekroon.be