Sedert de kerstvakantie proberen we samen met Parlement en Regering een werkwijze te vinden om de ontwerpen die op de plank liggen zoveel als mogelijk tot een goed einde te brengen. De voorbije week bereikten we in de Kamercommissie Justitie een akkoord: om beurten zal een neergelegd ontwerp van de Regering en een voorstel van de parlementsleden worden behandeld. Sommige van die voorstellen zullen het resultaat zijn van de omzetting van een wetsontwerp dat door de Regering was voorbereid, maar nog niet in het parlement was neergelegd.
Lees de Week van Geens »
Soms is het moeilijk een Staat, een referendum of een politicus te begrijpen. Wat zou je willen? We begrijpen bijwijlen ons eigenste zelf nauwelijks. Het Verenigd Koninkrijk, de Brexit en het referendum spannen niettemin de kroon. Hoe een natie zo’n beslissing kan nemen, en kan volharden in de boosheid, zal het voorwerp uitmaken van minstens vijftig historische werken, die allemaal tot dezelfde conclusie zullen komen: het is een onbegrijpelijke beslissing, maar als je de stappen die ertoe geleid hebben in volgorde legt, versta je hoe het gekomen is. Zoals vele echtscheidingen. Burenruzies. Aandeelhoudersconflicten. Onbegrijpelijk. Maar ‘ergens’ - al is het een heel klein beetje - te verstaan, als je ieders waarheid kent en aandachtig beluistert.
Lees de Week van Geens »
Ik had u pas uitvoerig nieuwjaar gewenst op Facebook en de aanzet van een druk politiek jaar kondigde zich reeds in alle hevigheid aan. De politieke partijen brengen hun pionnen in gereedheid voor de federale, regionale en Europese verkiezingen. De Brexit kent weldra zijn ontknoping, en Theresa May staat voor de belangrijkste dagen van haar politieke carrière. Trump krijgt zijn Mexicaanse muur niet door de strot van zijn democratische oppositie geramd. Polemiek en polarisatie zijn alom, in de derde macht. De perceptie en de events zijn belangrijk, misschien belangrijker dan ooit.
Lees De week van Geens »
Kerstmis is het feest van de vrede, van het prille en zuivere begin, elk jaar opnieuw. Kerstmis is het levende bewijs dat alles mogelijk is, en dat arm en rijk, herders en koningen, samen voor een betere wereld moeten strijden. Overal zag ik de voorbije warme week vrijwilligers zich uit de naad werken: in de scholen van Drongen en Nevele, in de gevangenis van Merksplas, bij de Warmathon in Leuven, bij de naamopgave voor de eerste communie van één van mijn kleinkinderen.
Lees De week van Geens »
Het was een vreemde 10-daagse gedurende dewelke ik u niet geschreven heb. Terwijl de regering en het parlement in crisis gingen, probeerde ik mijn trein van wetsontwerpen in het parlement op de rails te houden. Dat resulteerde de voorbije donderdag in de stemming van de wet inzake erkenning van levenloos geboren kinderen en van een wet die me een wettelijke basis geeft om eindelijk een aanvaardbaar sociaal statuut te geven aan onze gevangenisconsulenten. Ik bereikte deze resultaten door samenwerking met alle democratische partijen in het parlement. Het is over die samenwerking, nationaal en internationaal, die ik als oplossing heb aangereikt in mijn boek ‘Wat ik ervan begrijp’ dat de voorbije week werd voorgesteld.
Lees De week van Geens »
In de politiek wordt het meningsverschil democratisch georganiseerd. Eén van de belangrijke principes in een gezonde samenwerking die naar consensus streeft, is het opgewekt vertrouwen. Wie langdurig de indruk geeft dat hij iets zal doen waar anderen stellig op rekenen, zal meestal met stille trom de aftocht blazen als hij of zij zich bedenkt. En zal proberen zich dat te laten vergeven door beleefde excuses te stamelen. En zal niet luidkeels uitschreeuwen dat de aanvankelijk belofte op zand steunde, en dat ze totaal ondeugdelijk was. De rechtmatige verwachting van de ander ontgoochelen is meer dan erg genoeg. Luidruchtige commentaar, branie en een moddercampagne horen daar niet bij. Alle steun aan premier Michel.
Lees De week van Geens »
Het was een drukke beleidsweek. Zenuwen in het parlement. Over de VN en migratie. In de Regering. Jobsdeal. In de partij. Aanduiding lijsttrekkers. Allemaal heel belangrijke dingen uiteraard. Dan nog de gewone dingen van elke dag en elke week: commissie justitie, leuke voordrachten over nieuw recht, voor jongeren of voor ouderen. Tot slot enkele opstekers. Dit zijn meestal de zogenaamd ‘kleine’ dingen. Een gepensioneerde weduwe die een minder mobiele hoogbejaarde rondvoert. Een politieke academie voor aankomende tieners in Molenbeek. Een andersvalide voorzitter van de gemeenteraad in Leuven. Een andersvalide kabinetsmedewerker die aan paratriathlon doet. Tof. Geweldig. Echt.
Lees de Week van Geens »
Vanavond werd ik door de algemene vergadering van CD&V voorgedragen als federaal lijsttrekker voor de provincie Vlaams-Brabant bij de verkiezingen van 26 mei 2019. Ik ben heel blij met deze nieuwe blijk van vertrouwen. Deze vroege voordracht van de lijsttrekkers is alleen maar een reden om keihard door te werken op Justitie, in het realiseren van zoveel mogelijk van de projecten en plannen die nog niet ten uitvoer zijn gebracht. De Kamer wordt immers pas ontbonden in april. Dan pas af zal ik campagne voeren, samen met de andere kopstukken in Vlaams-Brabant. In de eerste plaats met Peter Van Rompuy, die de lijst voor de Vlaamse verkiezingen zal aanvoeren.
Lees de Week van Geens »
De voorbije week was ontroerend doordat ze eindigde op 11 november. Ik woonde enkele prachtige vieringen bij. Een grote indruk liet Leuvens universiteitsbeiaardier Rombouts, die op zondagmorgen de nieuwe beiaard van de Abdij van het Park inspeelde (zie hieronder). Gevangenisdirecteur Claus, die een nieuwe dichtbundel uitgaf, bezorgde mij een mooie vrijdagavond (zie ook hieronder).
Lees de Week van Geens »
Op dagen als Allerheiligen en Allerzielen denken we nog meer dan anders terug aan onze overledenen. Het einde van het leven komt voor eenieder op een verschillend moment, meestal zonder meer te vroeg, soms veel te vroeg. De zekerheid van de dood mag ons niet verlammen. Het levenseinde onder ogen zien als een gegeven is een manier om bewuster nù graag en goed te leven. Het is ook dat wat de geliefden die ons voorgingen van ons verwachten: dat we met hun warme na-gedachtenis in het hart en hun her-innering in het achterhoofd onze weg verderzetten. Bij het einde van de uitvaartviering van een 86-jarige vriend, las zijn dochter volgend gedicht: “Ik open ‘t raam en laat het najaar binnen. Het onuitsprekelijke, het van weleer en van altijd. Als ik één ding begeer is het: dit tot het laatst te beminnen” (J.C. Bloem).
Lees de Week van Geens »
De gemeenteraads- en provincieverkiezingen liggen nu al meer dan een week achter ons. In de meeste steden en gemeenten is al duidelijk wie de komende zes jaar zijn of haar uiterste best zal doen om u een gemeente te schenken waar het goed wonen, werken en leven is. Op onze tientallen CD&V-burgemeesters, schepenen en gemeenteraadsleden kan u alvast rekenen. Als Minister van Justitie werkte ik de afgelopen dagen en weken naarstig verder. De afgelopen week keurde de Ministerraad op mijn aangeven niet enkel maatregelen goed tegen problematisch gokken, maar ook een Koninklijk Besluit dat ervoor zorgt dat trouwers niet langer voor onaangename verrassingen komen te staan wanneer ze reeds onroerend goed kochten. We werken verder en houden de teugels stevig in handen met geduld en een grote vastberadenheid. U kan erop rekenen dat we de laatste maanden van deze Federale Regering ten volle zullen benutten om Justitie toegankelijker, efficiënter en nog meer rechtvaardig te maken.
Lees de Week van Geens »
Op de jaarlijkse viering van de geboortedag van Mahatma Gandhi op het Indisch consulaat, mocht ik de gelegenheidsrede houden. Het was dit jaar zelfs zijn 150e geboortedag. Ik stelde in mijn toespraak een gelegenheidstafel samen van de twaalf grootste mannen en vrouwen aller tijden. Gandhi zat de tafel voor, omdat hij als enige drie continenten bereisd en gekend had. Omdat de twaalf disgenoten allemaal gestorven waren, vertaalde ik vrij de inhoud van hun gesprek. Vanop afstand lieten ze weten dat de wereld er nooit zo goed aan toe was geweest, maar dat het nog veel beter kon. President Lincoln vroeg ons de rechtsstaat beter te respecteren. Mahatma Gandhi verwees naar Indië als spectaculair voorbeeld van het gegeven dat de democratie ‘overal’ kan. En presidentsvrouw Eleanor Roosevelt benadrukte het belang van de mensenrechten, en verheugde zich erin dat het Indisch grondwettelijk hof het verbod op homoseksualiteit had vernietigd. Het was leuk daar in Antwerpen.
Lees de Week van Geens » Oudere nieuwsberichten Even geduld aub... 
