Met mijn 22^e nieuwsbrief sinds ik in het Parlement zit gaan we samen de zomer in. Af en toe de dingen loslaten is nuttig, dan gaan ze erna vaak sneller vooruit.

We maakten wel wat mee hier in onze eerste maanden. Ik onthoud hoe Nahima Lanjri het rouwverlof verlengde, maar ook dat mantelzorgers op meer belastingsvoordeel zullen kunnen rekenen dankzij CD&V. Sabine de Bethune verlaat ondertussen de Senaatsfractie en wordt rechter in het Grondwettelijk Hof. Els van Hoof duwde een resolutie erdoor die de held van Hotel Rwanda op lange vraag van zijn familie moet ondersteunen in het onrecht dat hem ginds wordt aangedaan. Onze fractieleider Servais Verherstraeten is de nuchterste van alle fractievoorzitters en liet dat in het Parlement vaak blijken. En intern veranderden we van fractiesecretaris, maar we mochten Jef Smits na zijn pensioen nog hier en daar eens terug zien. Kelly Osaer is met verve en heel dienstbaar in zijn grote schoenen gestapt.

In de regering gooit Vincent Van Peteghem hoge ogen door knopen door te hakken die daar nog niet klaar voor leken. De vergroening van het bedrijfswagenpark, bijvoorbeeld, om van de effectentaks te zwijgen. Alle begin is moeilijk, maar niet voor Vincent. Zelfs op wereldschaal lijkt een ommeslag bezig op zijn domein, met een minimumtarief voor multinationals. Staan zij straks niet meer boven de wet?

Ook Staatssecretaris Sammy Mahdi weet op Asiel en Migratie waarover hij spreekt, als zoon van een Irakese vluchteling. Toch houdt hij het hoofd koel in zijn beleid, door naar het verleden te kijken en te zien dat toegeven aan zijn mededogen, nog meer leed kan veroorzaken. Niemand benijdt zijn rol nu, maar hij houdt vol.

De zaken loslaten kan dan ook niet altijd. En sommige heikele thema's zullen hoogstens een zomers winterslaapje houden maar daarna terugkomen. Die hete hangijzers zullen niet verdwijnen, en daarom, zoals u hieronder zult of kunt lezen, stelde ik nog Parlementaire Vragen deze week aan de Eerste Minister over onze begroting, aan de Minister van Justitie over het geweld tegen journalisten en het dark number rond kindermishandeling.

Sommige dingen, tenslotte, weken gelukkig niet voor de zomer. Annelies Verlinden zal blij zijn dat de pandemiewet, reeds lang klaar maar opgehouden door volhardend oppositiewerk, werd gestemd, net op de laatste Plenaire vergadering voor de zomer.

Met de opnieuw stijgende besmettingen blijkt die wet ook nodig. Het coronavirus laat nogmaals zien hardnekkig te zijn, en ik mag hopen dat velen onder u al gevaccineerd zijn en ervan gespaard zullen blijven. Vele besmettingen bevinden zich nu bij de jeugd die ik nog het meeste van al een zomer wens waarin ze hopelijk corona kunnen vergeten.

Inmiddels viel dezer dagen zoveel water dat in het zuiden en het oosten van het land, ook in mijn provincie, meer nog in Duitsland, erg veel schade werd geleden. Ik bied mijn warme steunbetuiging aan aan degenen die getroffen werden.

Ik wens u ondanks alles een verdiende en bovenal mooie vakantie.