De kruisdood is één van de pijnlijkste manieren om te sterven. En toch is Pasen voor mij het mooiste feest. Want op zijn kruis vergeeft Jezus de goede moordenaar. En zegt hij over degenen die hem uitlachen: “Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen”. Zo verlost hij ons door zijn moedige en nederige dood van de eigenwaan, en leert hij ons elkaar vergeven, zodat nieuwe toekomst ontstaat voor mensen die elkaar pijn hebben gedaan, verfoeien of zelfs naar het leven staan. We verdienen allemaal rechtvaardigheid, zeker. Maar althans ik heb van anderen veel barmhartigheid nodig, en af en toe zelfs een beetje onverdiende ‘gratie’. En, grif toegegeven, het is niet altijd eenvoudig voor mij om zelf die barmhartigheid en gratie voor anderen op te brengen. Zalig Pasen aan u allen.
Lees De Week van Geens »
De meeste mensen deugen U las mogelijk al het sterk aanbevolen boek ‘De meeste mensen deugen’ van de Nederlandse historicus Rutger Bregman. Bregman citeert de Canadese psychiater John MacCurdy die eind 1940 door Zuidoost-Londen reed om te interviewen na de bombardementen. De verpauperde buurt was totaal onder puin, en het luchtalarm stond nauwelijks stil. Maar het leven ging ‘gewoon’ door. De kinderen speelden buiten, klanten bleven winkelen en iedereen respecteerde de verkeersregels. Niemand lette op het luchtruim.
Lees De Week van Geens »
Een drukke week, maar op vrijdagavond toch vooral onder de indruk van jullie massale burgerzin en solidariteit. Bedankt daarvoor.
Lees De Week van Geens »
Vierenveertig procent van de Belgen voelt zich niet vertegenwoordigd door een politieke partij. Dit percentage van de bevraagden vindt dus dat geen enkele partij of politicus zijn belangen goed behartigt. Dat berichtte De Morgen vorige week. Het klinkt misschien vreemd om van een politicus, de oorzaak van al dat kwaad weet u wel, te horen, maar ik verwachtte me aan zo’n cijfer. Jaar na jaar zijn er meer volatiele kiezers: zij die van de ene verkiezing tot de andere van partij wisselen. Zij kiezen niet meer voor de partij van hun ouders, en geraakten ontzuild: burgers kiezen niet meer in functie van de levensbeschouwelijke overtuiging waarin ze werden opgevoed. De globalisering heeft onze blik op de wereld verruimd, niet altijd verdiept.
Lees De Week van Geens »
De ervaring van de voorbije twee weken had ik niet willen missen. Ik kan Zijne Majesteit de Koning niet voldoende danken voor het vererende vertrouwen dat hij in mij stelde. Ik hoop dat ik het niet beschaamd heb.
Lees De Week van Geens »
Naast vele parlementaire vragen, ministerraden, nieuwjaarsrecepties vierde ik afgelopen week ook mijn verjaardag. Mijn leeftijd? Exact 55 jaar ouder dan Charlotte, die zopas heel goed een nieuwjaarsbrief leerde lezen.
Lees De Week van Geens »
Een kind om groot te worden, moet zoveel geluk hebben. Een jongvolwassene om ouder te worden, moet zoveel meeval hebben. Als ik terugblik op mijn eigen levensloopje, mag ik niet klagen. Wij noemen het een engelbewaarder. De Joden spreken van mazzeltof. Bergen hebben we er gehad. Ik stond er niet bij stil. Of te weinig. Ik was niet dankbaar genoeg. Of te weinig. Ik telde mijn zegeningen niet. Of te weinig. Het leven doet met ons wat het wil, of toch bijna. We surfen maar. Sommigen op een klein meertje, anderen op de hoogste golven van de oceaan. Allemaal proberen we met ons zeil de wind goed te vangen. Op ons best schitteren we, maar heel even.
Lees De Week van Geens »
Er is een wapen, tegen angst en ergernis, het heet vertrouwen. Het ligt voor het rapen in een blik, zelfs in droefenis, dan kan je opnieuw bouwen. Ik wens ieder van u een zalig kerstfeest en een vredig 2020.
Lees De Week van Geens »
Het was een geëmotioneerde dag gisteren. De ochtend begon vroeg met een vergadering met onze nieuwe voorzitter Joachim Coens. Het was mijn taak om hem in te leiden in de federale stand van het land en de onderhandelingen over een nieuwe Regering. Ik voel dat het een zeer aangename samenwerking wordt.
Lees De Week van Geens »
Ik hou geweldig van de jongsten maar ook erg veel van de ouderen. Ik heb fantastische kleinkinderen, maar werd mee opgevoed door mijn grootouders. Zij gaven mij de rust en de kalmte van hun leeftijd, en dat heeft mij ook gemaakt tot wat ik ben. Mijn vader overleed jong, dus ik heb vele vaders van zijn generatie geadopteerd. Maar moeder overleed vier jaar geleden, ik mis haar enorm, maar ik heb heel lieve en bekommerde schoonouders.
Lees De Week van Geens »
De titel van het nieuwe boek van Mark Eyskens is geen verrassing voor wie de tijd relativeert: ‘Vandaag is morgen gisteren’. Ook Einstein was die mening toegedaan. Hij schreef dat voor fysici het onderscheid tussen verleden, heden en toekomst niets meer dan een hardnekkige illusie is.
Lees De Week van Geens »
Ons leven is eindig. Wie niet ziek wordt voor haar of zijn tijd daar is, wordt uiteindelijk geveld door die tijd. Velen hopen dat ons leven overgaat in een eeuwige zielenrust, een duurzaam deelnemen aan het bewustzijn van de geest. Sommigen geloven dat diep. Maar ook wie dat niet hoopt of gelooft, is zeker van de liefde die mensen toelaat om - hoe moeizaam ook - de dood te overwinnen van hun naasten. Onze doden hebben geen pijn meer. Ze hebben er soms heel veel gehad, en laten ...er soms nog meer achter bij wie om hen rouwt. Maar wie overleeft, heeft doorgaans de troost om zijn -andere- kinderen of kleinkinderen nog te hebben, zijn familie, zijn vrienden, zijn lotgenoten. En zo is het leven na verloop van diezelfde tijd steeds weer sterker dan de dood en wordt het opnieuw toekomst. Een mooie, inspirerende Allerheiligen en Allerzielen toegewenst aan eenieder, gevuld met de schoonste herinneringen aan elke dierbare die niet meer onder ons is.
Lees De Week van Geens » 
